Eski Uluslararası Para Fonu baş ekonomisti ve Harvard Üniversitesi Ekonomi ve Kamu Politikası Profesörü Kenneth Rogoff, kemer sıkma karşıtı popülist hareketlerin, son yıllarda hem ivme hem de entelektüel güvenilirlik kaybettiğini belirtti. Rogoff, “Sonuç olarak, kemer sıkma karşıtı ekonominin altında yatan bedava öğle yemeği mantığı, her zaman olduğu gibi tehlikeli bir yanılsama olarak ortaya çıkmıştır” dedi.
2008 yılındaki küresel krizin ardından kemer sıkma karşıtlarının, “hükümetin bütçe kısıtlaması”nın sosyal harcamaları ve transferleri acımasızca kısıtlayan kötü niyetli bir entelektüel yapı olduğunu savunmaya başladığını belirten Rogoff, Karar gazetesindeki yazısında şunları yazdı:
“Onlara göre, hükümetler – en azından gelişmiş ekonomilerde – neredeyse her zaman minimum uzun vadeli maliyetle daha fazla borç ihraç edebilirlerdi.
2010’lu yıllar boyunca faiz oranları – özellikle de uzun vadeli devlet borçları – tarihi düşük seviyelere gerilerken, kemer sıkma karşıtlığı sadece siyasi olarak uygun değil, aynı zamanda birçokları için entelektüel olarak da ikna edici göründü. ABD hükümetinin borcunun GSYH’ye oranı 2008 krizini takip eden yıllarda yaklaşık %40 arttıktan sonra bile birçok ekonomist şu soruyu sordu: Neden daha fazla borçlanmıyoruz?
Kemer sıkma karşıtı hareket, kısmen pandemi sonrası enflasyon nedeniyle, ancak daha temelde reel faiz oranlarının normalleşmiş görünmesi nedeniyle son yıllarda hem ivme hem de entelektüel güvenilirlik kaybetti. Sonuç olarak, kemer sıkma karşıtı ekonominin altında yatan bedava öğle yemeği mantığı, her zaman olduğu gibi tehlikeli bir yanılsama olarak ortaya çıkmıştır.”
